A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - R - S - T - U - W - Z

---

BIAŁKOMOCZ

proteinuria; obecność białka w moczu w stężeniu powyżej 0,2-0,3 g/l. Najczęściej stan ten występuje w miąższowych chorobach nerek - tzw. białkomocz prawdziwy, nerkowy. Jest stwierdzany w: ostrym kłębkowym zapaleniu nerek, zespole nerczycowym, nefropatii cukrzycowej, zakrzepicy żył nerkowych, zakrzepicy żyły głównej, guzkowym zapaleniu tętnic, sklerodermii, toczniu rumieniowatym, amyloidzie nerek. W niektórych schorzeniach np. w zespole nerczycowym ubytek białka z moczem może wynosić 10-20 g/dobę, co przekracza zdolność ustroju do syntetyzowania albumin i dochodzi do hipoalbuminemii, zmniejszenia ciśnienia osmotycznego w naczyniach i pojawienia się obrzęków nerkowych. Białkomocz może pojawić się u osób całkowicie zdrowych jako tzw. białkomocz wysiłkowy lub jako białkomocz ortostatyczny (u osób długo przebywających w pozycji stojącej), jak również w wypadku wystąpienia wysokiej gorączki.